Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Duo Reges: constructio interrete. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Memini vero, inquam; Et adhuc quidem ita nobis progresso ratio est, ut ea duceretur omnis a prima commendatione naturae. Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;
Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium.
Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.

Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
Et nemo nimium beatus est;
Quo modo autem philosophus loquitur?
Immo alio genere;

Moriatur, inquit.: Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.
Nulla erit controversia.: Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?
Frater et T.: Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
Bork: De quibus cupio scire quid sentias.
Bork: Aberat omnis dolor, qui si adesset, nec molliter ferret et tamen medicis plus quam philosophis uteretur.
Numquam facies.: Nisi enim id faceret, cur Plato Aegyptum peragravit, ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet?

Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?

Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est?

In homine autem summa omnis animi est et in animo rationis,
ex qua virtus est, quae rationis absolutio definitur, quam
etiam atque etiam explicandam putant.

Huic verbo omnes, qui ubique sunt, qui Latine sciunt, duas
res subiciunt, laetitiam in animo, commotionem suavem
iucunditatis in corpore.

Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.

Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Nam de isto magna dissensio est. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Iam contemni non poteris.