An eiusdem modi?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Duo Reges: constructio interrete. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Tanta vis admonitionis inest in locis; Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Si ad corpus pertinentibus, rationes tuas te video compensare cum istis doloribus, non memoriam corpore perceptarum voluptatum; Quae cum essent dicta, discessimus. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Quis est tam dissimile homini. Ita credo.

Quibus ego vehementer assentior.: An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
Bork: Ego vero isti, inquam, permitto.
Verum esto;: Quod quidem iam fit etiam in Academia.
Bork: Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.

Aristoteles, Xenocrates, tota illa familia non dabit, quippe
qui valitudinem, vires, divitias, gloriam, multa alia bona
esse dicant, laudabilia non dicant.

Ut Phidias potest a primo instituere signum idque perficere,
potest ab alio inchoatum accipere et absolvere, huic est
sapientia similis;

An ne hoc quidem Peripateticis concedis, ut dicant omnium bonorum virorum, id est sapientium omnibusque virtutibus ornatorum, vitam omnibus partibus plus habere semper boni quam mali?

Hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam aut qualem esse velint qui honestate summum bonum metiantur.
Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.
Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;

Haec igitur Epicuri non probo, inquam.
Me ipsum esse dicerem, inquam, nisi mihi viderer habere bene cognitam voluptatem et satis firme conceptam animo atque comprehensam.
Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus;

At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Verum audiamus. Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Ea possunt paria non esse. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.