An tu me de L.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Duo Reges: constructio interrete. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Dici enim nihil potest verius.

Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis.
Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.
Nihil sane.
Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam.
Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.

Quam ob rem utique idem faciunt, ut si laevam partem neglegerent, dexteram tuerentur, aut ipsius animi, ut fecit Erillus, cognitionem amplexarentur, actionem relinquerent.

Pollicetur certe.: Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.
An eiusdem modi?: Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.
Falli igitur possumus.: Restatis igitur vos;
Eam stabilem appellas.: Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior;
Prave, nequiter, turpiter cenabat;: Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.
Bork: Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.

At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Aberat omnis dolor, qui si adesset, nec molliter ferret et tamen medicis plus quam philosophis uteretur. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Quare attende, quaeso. Quid sequatur, quid repugnet, vident.

Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Magno hic ingenio, sed res se tamen sic habet, ut nimis imperiosi philosophi sit vetare meminisse.

Quid enim interest, divitias, opes, valitudinem bona dicas
anne praeposita, cum ille, qui ista bona dicit, nihilo plus
iis tribuat quam tu, qui eadem illa praeposita nominas?

Non est igitur summum malum dolor.