Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Duo Reges: constructio interrete. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Non laboro, inquit, de nomine. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Iam in altera philosophiae parte.

Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.
Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio.

Satis est ad hoc responsum.

Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Quid, quod res alia tota est? Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Non metuet autem, sive celare poterit, sive opibus magnis quicquid fecerit optinere, certeque malet existimari bonus vir, ut non sit, quam esse, ut non putetur.

Quibus rebus vita consentiens virtutibusque respondens recta
et honesta et constans et naturae congruens existimari
potest.

Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Erat enim Polemonis.: Iam enim adesse poterit.
Bork: Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
Sit sane ista voluptas.: Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Bork: Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.

Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.
Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit;
Sint ista Graecorum;
Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.

Bork Iam in altera philosophiae parte. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;